Parafia pw MB Karmelitańskiej w Abramowie

Kapłaństwo jest sakramentem, który daje władzę sprawowania świętych obowiązków związanych z kultem Bożym i zbawieniem dusz. Wyciska na duszy osoby przyjmującej ten sakrament znak sługi Bożego. Sakrament kapłaństwa został ustanowiony przez Chrystusa.

Ustanowił go Jezus w Jerozolimie, w Wieczerniku, w przededniu swojej męki i śmierci na krzyżu. Sakrament ten powstał w związku z Eucharystią i dla jej sprawowania (por. Łk 22, 19; 1 Kor 11, 24-26). Jednak ma dużo szersze znaczenie. A na pamiątkę tamtych wydarzeń każdy czwartek przed Wielkanocą nazywany jest "wielkim".

Sakrament kapłaństwa wewnętrznie upodabnia do Chrystusa w wypełnianiu trzech głównych zadań: nauczania, uświęcania i rządzenia. Są one w rzeczywistości działaniami zmartwychwstałego Jezusa, który budzi wiarę, gromadzi ludzi, tworzy jedność Kościoła i prowadzi do zbawienia. Przez otrzymane święcenia kapłan wchodzi w wewnętrzną komunię z Jezusem. Działa „w osobie" samego Chrystusa, który uobecnia swoje działanie przez niego, zwłaszcza wtedy, gdy kapłan dokonuje aktów sakramentalnych, np. chrztu, rozgrzeszenia lub konsekracji chleba i wina. Pierwszym zadaniem wynikającym z sakramentu kapłaństwa jest posługa nauczania. Punktem odniesienia jest obraz Jezusa - Dobrego Pasterza (J 10), który interpretował Pisma i jasno wskazywał kierunek. Stąd sakrament ten wyznacza i uzdalnia do misji głoszenia tego, czego Jezus nauczał, a co Kościół wiernie przekazuje. Kapłan uczy w imieniu Chrystusa. Proponuje prawdę, którą są Jego słowa i sposób postępowania. Ma za zadanie ukazywać jedyną Moc zdolną dokonać trwałej odnowy człowieka. Głosem i sercem, dotykiem i decyzjami kapłan uobecnia jedyną i powszechną naukę, która stworzyła Kościół i gwarantuje szczęśliwe życie wieczne.

Sakrament namaszczenia chorych jest sakramentem uzdrowienia duszy i ciała.Wszystkie dary, które otrzymuje chory, pomagają mu powrócić do Boga i z pokojem przyjąć cierpienie. Jest to szczególnie ważne, gdy udziela się tego sakramentu osobie umierającej. Z wiarą może przejść przez tajemnicę śmierci.

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić:

• „wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości” (KPK 1004, par. 1; por. KKK 1514, 1528, 1523; SCh 8), przy czym chory nie musi znajdować się „w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia” (KKK 1514);

• osobom starszym, „u których pogłębia się słabość” (KKK 1515);

• osobom, które czeka „trudna operacja” (KKK 1515), jeśli jej przyczyną jest niebezpieczna choroba (SCh 10);

• chorym dzieciom, o ile „mają już przynajmniej ogólną świadomość dokonujących się czynności”⁵;

• „chorym, którzy – będąc przytomni na umyśle – przynajmniej pośrednio o niego prosili” (KPK, kan. 1006);

Sakrament pokuty i pojednania – chrześcijański obrzęd oczyszczenia z grzechów. Jest uznawany za drugi, po chrzcie, „sakramentalny znak, który ukazuje i zarazem urzeczywistnia pokutę i pojednanie” 

Sakrament pokuty i pojednania został ustanowiony przez Chrystusa, który ukazał się swoim Apostołom wieczorem w dniu Paschy i skierował do nich słowa: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20,19). Jezus ustanowił ten sakrament dla nas – swojego Nowego Ludu – Kościoła, abyśmy mogli do niego powracać, kiedy oddalimy się przez popełnienie grzechów.

W Ofierze Eucharystycznej całe stworzenie umiłowane przez Boga zostaje przedstawione Ojcu, jakby oddane Mu przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. On umiera za wszystkich, za całe stworzenie, za cały świat. Eucharystia jest ofiarą dziękczynienia składaną Ojcu, jest uwielbieniem, przez które Kościół wyraża Bogu swoją wdzięczność za wszystkie Jego dobrodziejstwa. Eucharystia oznacza więc uwielbienie, przez które Kościół w imieniu całego stworzenia głosi chwałę Boga, a czyni to przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie. Eucharystia jest pamiątką ofiary Chrystusa, ma być także formą ofiary całego Kościoła. Jest pamiątką Paschy, czyli przejścia Chrystusa, jest aktualizacją i ofiarowaniem sakramentalnym, czyli bezkrwawym, już nie na krzyżu; Jego jedynej ofiary. I dzieje się to w liturgii Kościoła, który jest Jego Ciałem. W biblijnym znaczeniu pamiątka jest nie tylko wspominaniem wydarzeń z przeszłości, lecz jest ich uobecnianiem, jest głoszeniem cudów Boga.

Pierwsza Komunia Święta w naszej Parafii odbywa się każdego roku w czwartą niedzielę maja na Mszy Świętej o godzinie 12:00 - w tym roku będzie to 22 maja. Mamy 34 Kandydatów (Uczniów klas III), którzy pilnie przygotowują się do przyjęcia Pana Jezusa do Swoich Serc - otoczmy Ich naszą modlitwą.

Sakrament Bierzmowania - BIERZMOWANIE jest SAKRAMENTEM, który jest dopełnieniem chrztu i w którym zostajemy obdarzeni Duchem Świętym. Kto w wolności decyduje się na życie jako dziecko Boże i poprzez znaki nałożenia rąk i namaszczenia KRZYŻMEM prosi o Ducha Bożego, otrzymuje siłę, aby świadczyć o Bożej miłości i potędze słowem i czynem.  Staje się wówczas pełnoprawnym, odpowiedzialnym członkiem Kościoła Katolickiego.

Sakrament Dojrzałości Chrześcijańskiej, czyli Bierzmowania odbywa się w naszej Parafii co dwa lata, tak by mogły w nim uczestniczyć klasy siódme i ósme (najbliższe w 2023 roku). Kandydaci do Bierzmowania zbierają się raz w miesiącu w roku poprzedzającym Bierzmowanie. Najbliższe takie spotkanie będzie we wrześniu tego roku. Kandydat do Bierzmowania musi czynnie uczestniczyć w katechizacji oraz w życiu Parafii. Imię do Bierzmowania wybieramy spośród Świętych Kościoła. Świadkiem Bierzmowania może być każdy ochrzczony i bierzmowany - wierzący i praktykujący chrześcijanin.

SakramentChrztu – Zgodnie z nauczaniem Kościoła „Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania”. KKK 1213 Chrzest należy do sakramentów, które wywierają niezatarte znamię (pieczęć) przynależności do Chrystusa. Stąd sakramentu chrztu udziela się jeden raz; nie może on być powtórzony.

W naszej Parafii chrzty odbywają się w każdą niedzielę na Mszy Świętej o godz. 12 (jeśli nic ważnego w Parafii się nie dzieje jak chociażby Odpust czy Dożynki), zgłaszamy je kilka tygodni wcześniej, zaś spisujemy w ostatnim tygodniu przed chrztem (jedno z Rodziców lub oboje) przynosząc metrykę urodzenia Dziecka. Rodzice Chrzestni podpisują Akt Chrztu przed chrztem w zakrystii. Rodzice Chrzestni powinni wziąć ze swojej Parafii zaświadczenie, że są wierzący i praktykujący i mogą być Rodzicami Chrzestnymi.

Sakrament Małżeństwa – Jezus Chrystus nadał związkowi mężczyzny i kobiety wymiar zbawczy. Dla wypełnienia powołania małżeńskiego Chrystus przez swoje dzieło odkupienia udziela małżonkom w sakramencie małżeństwa siły i łaski do rozwijania łączącej ich miłości oraz dzielenia się nią z innymi. Sakrament ten jest też odbiciem miłości Chrystusa do Kościoła.

Ślub należy zgłosić około 6 miesięcy wcześniej, by zarezerwować Kościół na konkretną datę i godzinę oraz by mieć czas na odbycie Kursu Przedmałżeńskiego (jeśli jeszcze go nie zrobiliśmy). Około 3 miesięcy przed ślubem Narzeczeni rezerwują czas z Duszpasterzem na spisanie Protokołu Przedślubnego (przychodzimy z aktualnymi świadectwami chrztu). Wtedy też wypisujemy dokumenty na wygłoszenie zapowiedzi przedślubnych w Parafiach Narzeczonych. Na miesiąc przed ślubem zgłaszamy do Urzędu Stanu Cywilnego (gdziekolwiek w Polsce) zamiar zawarcia ślubu konkordatowego. W ostatnim tygodniu przychodzimy ze Świadkami na spisanie Aktu Małżeństwa oraz na próbę generalną (jeśli potrzebna).